حادثه ایلام;سعد حمیدی کیا:در سال‌های اخیر، بحث انتصاب مدیران در پروژه‌های صنعتی بزرگ، به ویژه در مناطق کمتر توسعه‌یافته، همواره محل توجه و چالش بوده است.
تصمیم‌گیری درباره اینکه مدیران باید از نیروهای بومی انتخاب شوند یا از متخصصان با تجربه، یک دوگانگی همیشگی است که پیامدهای مهمی برای توسعه و پیشرفت مناطق دارد.
با نگاهی به پتروشیمی دهلران، انتصاب مهندس مصدق میرچناری(خوزستان) به‌عنوان مدیر سایت، واکنش‌هایی را برانگیخته است.
برخی انتظار داشتند که مدیران این مجموعه از نیروهای بومی استان ایلام انتخاب شوند، تا علاوه بر افزایش اشتغال و ارتقای توان مدیریتی محلی، زمینه توسعه پایدار منطقه فراهم شود.
این در حالی است که مدیران صنعت، معمولاً معیارهایی مانند تجربه، دانش فنی، و سابقه اجرایی را در اولویت قرار می‌دهند.
در بحث عدالت و توسعه منطقه‌ای، تکیه بر نیروی بومی می‌تواند به بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی منجر شود. از سوی دیگر، جذب مدیران باتجربه از خارج استان، اگر به انتقال دانش و مهارت‌های مدیریتی منجر شود، می‌تواند به رشد مجموعه صنعتی نیز کمک کند.
نکته کلیدی، ایجاد تعادل میان این دو رویکرد و اتخاذ سیاست‌هایی است که هم به توسعه بومی کمک کند و هم کیفیت مدیریت و عملکرد صنعتی را در سطح مطلوب نگه دارد.
حال، این پرسش مطرح می‌شود که آیا چنین انتصاب‌هایی صرفاً بر اساس مصلحت‌های مدیریتی صورت می‌گیرد یا می‌توان انتظار داشت که نگاه ویژه‌ای به تأمین عدالت و تقویت نیروهای محلی وجود داشته باشد؟
انتهای پیام/ی
