به گزارش حادثه ایلام; واژگونی به برخوردی اطلاق می‌شود که در آن خودرو پس از انحراف از وسط جاده یا خیابان حداقل یک چهارم می چرخد و پس از انحراف یا خروج، برخورد با شی، پرتاب به دره،سقوط به داخل پل و …اتفاق می‌افتد.
میزان خطر واژگونی به دو عامل بستگی دارد: ۱- راننده ۲- موقعیت هندسی راه
کامیون های سبک تا دو برابر خودروها خطر واژگونی دارند.
یدک کش های کوچک با بار سنگین خطر واژگونی زیادی دارند.
انواع واژگونی که در سطح جاده ها و معابر اتفاق می‌افتد: ۱- بر شدن ۲- افتادن ۳- غلتیدن ۴- واژگون شدن ۵-واژگونی بعد از برخورد ۶- کله پا شدن
معمول ترین نوع واژگونی ها در استان ایلام خروج از جاده یا انحراف از خط سفید وسط جاده رخ می دهد.
با تحلیلی که از سوی پایگاه خبری تحلیلی حادثه ایلام صورت گرفته است متاسفانه عمده‌ترین علت واژگونی خودروها در محور مهران به دهلران: به علت عرض کم جاده، اختلاف سطح شانه جاده،پیچ های خطرناک،خستگی و خواب آلودگی به علت یکنواختی در بعضی از مقاطع جاده، نبود پارکینگ های مناسب و ایمن جاده در طول مسیر و افزایش بی رویه ترددها به خصوص ناوگان حمل و نقل عمومی در طول مسیر نیازمندی چهار خط کردن مسیر می‌طلبد.
البته راهداری و حمل و نقل جاده‌ای در کوتاه مدت و میان مدت بایستی نسبت به آشکارسازی نقاط پر تصادف و ایمن سازی پل‌ها و پرتگاهها و رفع اختلاف سطح شانه جاده اقدام نماید.
نتیجه گیری: جاده دهلران تا مهران بالغ بر ۱۲۰ کیلومتر می باشد که از تقاطع بانرحمان تا ملکشاهی،شهرک ها و روستاهای طول مسیر، راه‌های فرعی ، راه های مرزی، مسیر چیلات، ۱۱ کیلومتری پل زائر تا پایانه مرزی مهران، محوطه گمرک، کمربندی غربی و شرقی مهران و سایر راه های فرعی مهران و دهلران نیازمند احداث پاسگاه پلیس راه در جهت اقدامات بازدارنده و تامین نظم و امنیت کاربران ترافیک است.
در جهت احداث، توسعه و نگهداشت جاده نیازمند تقویت دستگاه ها و سازمان های همچون راه و شهرسازی،راهداری و پایگاه های امداد و نجات نیز می باشد تا بتوان خلاء های موجود را پوشش داد.
لذا از مسئولین عالی استان از جمله نمایندگان و استاندار محترم تقاضا می شود مطالبات به حق مردم را پیگیری نمایند.
انتهای پیام/س
