علی محمدمرادی;امروزه تکدی‌گری یکی از معضلات جامعه شناخته می‌شود که آسیب‌های جبران ناپذیری را به اجتماع وارد می‌کند، یکی از مهمترین مشکلات تکدی‌گری وجود مجموعه‌های سازمان یافته برای ایجاد درآمد از این طریق است که لازم است نهادهای نظراتی شناسایی و برخورد جدی کنند. بی شک مشکلات اقتصادی تأثیر بسیاری در گسترش تکدی گری در جامعه دارد و یکی از مهمترین مشکلات امروز ما نبود اشتغال و بیکاری جوانان و همچنین نبود آموزش‌های فرهنگی است.
تکدی‌گری به‌عنوان یک آسیب اجتماعی حاصل ساختارهای اجتماعی و اقتصادی جامعه و زاییده فقر و نابرابری‌های اجتماعی است، فقر، بیکاری، عدم‌مهارت و آشنایی با یک حرفه خاص نیز می‌تواند از دلایل عمده روی آوردن افراد به این کار باشد.
متأسفانه افرادی هستند که با تشکیلات خودساخته و مافیایی، معمولا جهت تأثیر‌گذاری از کودکان و زنان سوءاستفاده می‌کنند که این افراد پس از مدتی به گدایی اکتفا نکرده و جهت رسیدن به وجوه بیشتر به سرقت، توزیع مواد‌مخدر و مشروبات الکلی و تن‌فروشی و… روی می‌آورند.
تکدی گری بویژه درزنان و دختران معضلی است که می‌تواند پوششی برای رخداد آسیب‌های اجتماعی باشد، کمک مستقیم به متکدیان این آسیب‌ها را افزایش داده و بستری می‌شود تا آنان پس از رفع نیاز مالی به کارهای دیگر مانند توزیع مواد مخدر و… اقدام کنند.
همه ما در استان ایلام خواه و ناخواه با این پدیده خصوصاً بر سر چهارراه‌ها روبرو بوده و هستیم و ۹۵ درصد از این افراد غیر بومی بوده و توسط افرادی سازمان یافته در محل های مشخص گمارده می‌شوند و به بهانه‌های مختلف در قالب شستن شیشه ماشین، فروش دستمال، و یا گدایی کسب درآمد می‌کنند.
متاسفانه سازمان‌های عریض و طویل زیادی برای ریشه کنی این معضل در این زمینه وجود دارد تا به مسئله تکدی گری ورود کرده و این آسیب‌ها را برطرف کنند تا چهره استان بیش از پیش مخدوش نشود اما صرف کار اداری در ساعت مشخص شده و توپ را به زمین دیگری انداختن، موجب شده است که این معضل که مدت‌هاست در استان وجود دارد نه تنها بهبود پیدا نکرده بلکه افزایش چشمگیری را نیز داشته باشد.
متاسفانه این پدیده موجب شده است که زحمات دولتمردان نیز در استان و کشور نادیده گرفته شود چرا که مردم با دیدن این صحنه‌ها احساس می‌کنند مردم روز به روز فقیرتر شده و توانایی اداره زندگی خود را ندارند اما واقعیت ماجرا این است که این تکدی گران سازمان یافته بوده و از جاهای دیگر و کشورهای همسایه به استان گسیل داده شده‌اند.
سخن پایانی این است که ریشه کنی این معضل اجتماعی و خطرناک در سطح جامعه کار سخت و دشواری نیست چرا که ما ۲۵ نهاد فرهنگی داریم و سهم هر سازمان نیز مشخص شده است پس اگر این نهادها به وظیفه‌ای که بر عهده آنها گذاشته شده است به خوبی عمل کنند شاهد این گونه آسیب‌های اجتماعی در سطح استان نخواهیم بود.
انتهای پیام/ خبرنگار علی محمدمرادی
