سیدحرمت الله موسوی مقدم:
دیده برتماشای پرچم میبالد وزبان دروصف آن مفتخراست ودست نیز در اهتزازاین نشان نورانی مشعوف است ومسرور .
احترام به پرچم وتکریم آن برای ساکنان یک کشور نوعی تکلیف است و یک عالمه غرور، زیرا که پرچم اصالت واستقلال و آزادگی ساکنان یک جامعه را تضمین میکند.
صیانت و پاسداری ازپرچم از ر سالتهای نخستین تابعین هرکشوروجغرافیای معین است بطوریکه خیلی از افراد وسربازان ومدافعان جوامع مختلف برای مصونیت پرچم کشورخود ازدست برد متجاوزان ومعاندان جان را نثارمیکنند وشهید راه عزت واستقلال سرزمین خود لقب میگیرند.
ایران بزرگ مانیز دارای پرچمی سه رنگ وقشنگ است که برای اهتزاز وارتفاع وارتقای آن تاکنون بسیاری جانهای شیرین به به عرش رفته وانسانهای شریفی فدای آن شده اند.
این تکه پارچه ی متلون که درخاکریزهای دفاعی وورزشی واقتصادی وفرهنگی ایران وجهان نماد نجابت هرایرانی است وزینت بخش دور افتخار قهرمانان ماست باید عین جان خود ازش پاسداری کنیم .
اری؛ به آتش سپردن پرچم سه رنگ و یا زمینگیرکردن آن یعنی تعرض به عزت ایران، تعدی به اقتدار ایرانی وتجاوز به شان و شرف وشعور همه نیاکان خود .
بنابراین هیچ اقدام واراده وعقیده وانگیزه ای بها نه تو هین وتجاوز وبی حرمتی به مرچم رسمی ملت متمدن ومقتدر ایران اسلامی نمیشود.
هتاکان به این بیرق بزرگ واین درفش درخشان متوجه خطای خطیرخود باشند .
آنان بدانند که بی حرمتی به نماد ونظرگاه یک ملت مجاهد تاوان سنگینی درپی خواهد داشت.
انتهای پیام/س
